Aespa Synk Hyper Line Live: μια έκθεση νέων τραγουδιών και διαφορετικών ταλέντων από τις υπερηρωίδες της K-pop

März 11, 2023 0 Von admin

Όταν μια ομάδα σας σηκώνει στις 8 π.μ., με το ραβδί ανά χείρας, παρκαρισμένο μπροστά στο φορητό υπολογιστή σας έτοιμο να μεταδώσει την πρώτη της εκπομπή με τίτλους, ξέρετε ότι έχετε καταλάβει πλήρως το σφάλμα της K-Pop. Αλλά οι aespa δεν είναι ένα οποιοδήποτε γκρουπ K-Pop. Αξίζει να κατακτήσετε οποιαδήποτε διαφορά ώρας γιατί, οι Karina, Giselle, Winter και Ningning παίρνουν δύο νύχτες στο Jamsil Arena στην Κορέα ως πρωταγωνιστές της πανδημίας, ενώνοντας τους θαυμαστές σε όλο τον κόσμο με τον μουσικό κόσμο υψηλής σύλληψης. Είτε αυτοπροσώπως είτε εικονικά, οι MYs (το επίσημο όνομα θαυμαστών) επιτέλους καλωσορίζονται στον κόσμο της Hyper Line, έτοιμοι να ζήσουν όλα όσα έχει πετύχει το γκρουπ μέχρι τώρα. Και για σχεδόν δυόμιση ώρες, δεν απογοητεύουν. μια πανδαισία τραγουδιών παλιά και νέα, με ένα συγκινητικό ανθρώπινο στοιχείο αδελφικών υπερηρωικών.

Ντυμένοι στα αστραφτερά λευκά, η νευρικότητα του aespa φαίνεται ξεκάθαρα στα πρόσωπά τους. Αλλά με το τρομερό άνοιγμα του «Girls», τα πράγματα ξεκινούν καλά. Κυριολεκτικά για τον Winter, ο οποίος τεμαχίζει μια ηλεκτρική κιθάρα σαν ροκ σταρ, υποδηλώνοντας από νωρίς ότι αυτό μπορεί να είναι μια επίδειξη εκπλήξεων (θα αποκαλύψει αργότερα στο κοινό ότι «εξασκούσε μέχρι να αιμορραγήσουν τα δάχτυλά της»). Έβαλαν τόσα πολλά σε αυτό το μεγάλο ανοιχτήρι που φαίνονται ήδη λίγο εξαντλημένοι για το ειρωνικό τίτλο «ænergy», αλλά βρίσκουν τα πόδια τους για το «Savage», που στριμώχνεται ανάμεσα σε χορευτές των οποίων τα γάντια χέρια είναι στολισμένα με μάτια φιδιού.

Χωρισμένη σε πέντε πράξεις, η παράσταση έχει απίστευτα καλό ρυθμό. Για κάθε «Illusion» και «Next Level», υπάρχει ένα «Dreams Come True» ή «Life’s Too Short», επιτρέποντάς τους να καλέσουν πίσω τη χορωδία υψηλών οκτανίων και να νικήσουν τις φήμες «aespa never sing live» (ακόμη και μόνο για σύντομες στιγμές). Οι εφημερίδες και οι κινούμενοι σηκωτές σκηνής κάνουν μια παιχνιδιάρικη απόδοση του «Lingo», ενώ οι εικονικές προσθήκες των κοριτσιών «ae» επιπλέον μελών δίνουν στην παράσταση έναν πραγματικό δυναμισμό, πολλαπλασιάζοντας τη δραστηριότητα στη σκηνή.

Τα έξτρα τμήματα VT επιτρέπουν εναλλαγές κοστουμιών, εισάγοντας κάποιο υψηλό χρώμα στον σκοτεινό κόσμο του «AI Superhero» για τον οποίο τους γνωρίζουμε ήδη μέχρι στιγμής. Στην οθόνη, κάθε κορίτσι περιπλανιέται άτονα σε ένα απατηλά φωτεινό σπίτι, αλλά υπάρχει σκοτάδι: τα φώτα τρεμοπαίζουν, τα λουλούδια μαραίνονται, ένα χρονόμετρο άμμου τελειώνει καθώς η Καρίνα σωριάστηκε σε έναν καναπέ. Δεν είναι απολύτως προφανές τι συμβαίνει, αλλά ξυπνά στη σκηνή για το «Managerie», ένα αυτο-γραμμένο σόλο τραγούδι που την βλέπει να απελευθερώνει όλη την έκταση του χορευτικού της ταλέντου. Με παρόμοιο ρυθμό με το «Wasabi» της Little Mix, πυροδοτεί τα σχόλια του sidebar σε πολλές διαφορετικές γλώσσες ενθουσιασμού, επευφημώντας την με το ψευδώνυμό της «Rocket Punch».

Καθώς η παράσταση ξετυλίγεται, κάθε μέλος λαμβάνει τη δική του σόλο πλάνο, υποδεικνύοντας το κοινό για τις μυριάδες επιρροές που διαμορφώνουν τον ήχο του. Η μπαλάντα του Χειμώνα «Lips» είναι απίστευτα γλυκιά, χαρακτηρίζοντάς την ως ένα ταλαντούχο κορίτσι «ζωντανά φωνητικά». Το ‚2Hot4U‘ της Giselle είναι ένας θρίαμβος ραπ με ένα τέλειο ρεφραίν φιλιού TikTok, φέρνοντας ένα επίπεδο σέξι χορωδίας τόσο ενσωματωμένο που κοκκινίζει όταν οι σύντροφοί της την πειράζουν απαλά γι‘ αυτό αργότερα στο σετ. Όσο για το Ningning, το «Wake Up» είναι ίσως το πιο ουσιαστικά τραγούδι aespa από όλα, συνδυάζοντας ήχους Hip-Hop, Middle East και K-trap. Μεταβαίνει τέλεια στο «Salty and Sweet», ένα ομαδικό σινγκλ που πείραξαν στα social media νωρίτερα μέσα στην εβδομάδα.

Είναι αυτή η λωρίδα της κομψής, σύγχρονης αλχημείας στην οποία η aespa έχει το μεγαλύτερο νόημα. Αν υπάρχει κάτι να κριτικάρει κανείς στην εκπομπή τους, είναι το τμήμα που τα κανάλια χρονολογούνται λίγο από το EDM: ένα megamix του «YEPPI YEPPI» και των νέων τραγουδιών «Hot Air Balloon» και «YOLO» που πλαισιώνονται από γιγάντια φουσκωτά πλάσματα. Μπορεί να το σκεφτείτε ως μια στιγμή του Μάιλς Μοράλες, που χάνοντας τα κοστούμια των υπερήρωων για μια καλή νεανική διασκέδαση. Κι όμως, όταν απελευθερώνουν περισσότερα νέα τραγούδια, συνειδητοποιείς ότι υπάρχουν ήχοι που μοιάζουν πολύ περισσότερο με «αυτούς». η παγετωνική, Ariana-Grande R&B του ‚Thirsty‘ είναι ένα χτύπημα στο αυτί στην αναμονή (‚γουλιά γουλιά γουλιά όλη τη νύχτα, ντιπ ντιπ όλη τη νύχτα‘), ενώ το ‚I’m Unhappy‘ είναι υπέροχα ιντριγκαδόρικο, μια αταίριαστη ραπ-μπαλάντα με δραματικές δευτερεύουσες συγχορδίες. Το „Don’t Blink“ στοχεύει επίσης σε ένα διεθνές κοινό, ένα τραγούδι για τον πειρασμό που παραπέμπει στους ήχους της αμερικανικής ομάδας κοριτσιών των 00s. Αν υπάρχουν τα κομμάτια που θα μας μεταφέρουν σε μια νέα εποχή, έχουν ακριβώς τη σωστή ποσότητα φωτός και σκιάς, πληκτρολογώντας σταθερά την αξιαγάπητη-κακό ιδέα τους.

Δύο ώρες μετά και με την άψογη ενέργεια των «Next Level» και «Black Mamba» που εκτελούνται άψογα, φαίνεται επιτέλους καιρός να αποχαιρετήσουμε. Κάθε συγκρότημα K-pop χρειάζεται μια μπαλάντα για το κλείσιμο των θαυμαστών, και το „Till We Meet Again“ δεν απογοητεύει, βουρκώνει και ονειρεύεται καθώς το συγκρότημα ντύνεται και αγκαλιάζεται με μεγάλα πουλόβερ και χαριτωμένα κλιπ μαλλιών. Νωρίτερα στην εκπομπή, ανακοίνωσαν τη σύντομη άφιξη της δικής τους κοινωνικής πλατφόρμας, η οποία ονομάζεται επίσης Hyper Line, μια κοινότητα θαυμαστών όπου «οι ae, οι MYs και οι aespa μπορούν να συναντηθούν». Καθώς τα φώτα σβήνουν και οι πινακίδες που φέρουν το σύνθημα «Ας είμαστε ο ένας στο πλευρό του άλλου για πάντα» χρησιμοποιούνται τόσο στο πλήθος όσο και στο διαδικτυακό κοινό, αυτή η αίσθηση της κοινότητας είναι ήδη αισθητή, αρκετά εντυπωσιακή για μια μπάντα που ξεκίνησε κατά τη διάρκεια της απομόνωσης του COVID -19.

Ξεκάθαρα συναισθηματικά, το aespa μένει στη σκηνή για σχεδόν μισή ώρα, επαινώντας ο ένας τις σόλο εμφανίσεις του άλλου και ευχαριστώντας το πλήθος σαν να περνούσε πραγματικά τη μεγαλύτερη βραδιά της ζωής του. Είναι μια ασυνήθιστη προσέγγιση αν είστε συνηθισμένοι μόνο σε δυτικοποιημένες συναυλίες, αλλά μέχρι τη στιγμή που η ‚ICU‘ παίζει ως ο τελικός πιο κοντά (και μιλάνε ακόμα περισσότερο πριν επιστρέψουν βιαστικά στις πύλες που κλείνουν), δεν μπορεί να αμφισβητηθεί ότι Οι aespa έδωσαν τα δικά τους δικά τους, από τα τραγούδια και τα βλέμματα μέχρι την αξιολάτρευτη δήλωση λήξης του Winter. “Πήγαινε σπίτι ασφαλής και απολαύστε ένα καλό δείπνο!” Ανεξάρτητα από τη ζώνη ώρας, τις προτιμήσεις του είδους ή ακόμα και το αγαπημένο σας μέλος, κανένας θαυμαστής της aespa δεν μπορεί να πει ότι έχει μείνει ασυγκίνητος.